Stanisław Kostka był zakonnikiem w zakonie Jezuitów urodził się w drugiej połowie 1550 roku w średnio zamożnej rodzinie.Na początku grudnia 1565 i poważnie zachorował. Większość biografów uważa że zachorował przez trudne warunki bytowe (niskie temperatury otoczenia) i surowym życiu prawdopodobnie powodującym przeziębienie lub grypę. Chory miał wysoką temperaturę i stan jego zdrowia początkowo szybko się pogarszał, wydawało się nawet że może tego nie przeżyć . Po kilkunastu dniach powoli zaczął powracać do zdrowia. Podczas tej choroby miał widzenie, podczas którego objawiła mu się św. Barbara (patronka dobrej śmierci), która razem z dwoma aniołami przyniosła mu Komunię świętą. powiedział wtedy swojemu przyjacielowi Stanisławowi Warszewickiemu, że wyzdrowienie zawdzięcza prośbie o wstawiennictwo Matki Bożej, która objawiła mu się w następnym widzeniu trzymająca Dzieciątko Jezus, które złożyła na jego ręce. Otrzymał wtedy polecenie od Matki Bożej żeby wstąpił do zakonu jezuitów.
Pomnik Stanisława Kostki powstał w jednym z najwyższych jak nie najwyższym wzniesieniu w okolicy co pozwala stąd zobaczyć panoramę Lubomii i okolic a przy dobrej pogodznie nawet góry takie jak Sudety czy Beskidy Pomnik został niegdyś ufundowany przez Lubomską młodzierz.Ponieważ Stanisław Kostka jest patronem młodzierzy która do dziś chodzi tam co roku z procesją w dzeiń wspomnienia świętego